احترام نسبت به حضرت بهاءالله به اندازه ای بود که بعد از مدتی مقامات محلی گفتند ایشان آزاد هستند از شهر خارج شوند. حضرت عبدالبهاء برای امتحان این گفته، در اواخر بهار سال ١٢٥٦هجری شمسی (١٨٧٧میلادی)، از صاحبان بیشۀ صنوبری در نزدیکی قصر بهجی، در خارج از شهر عکا اجازه گرفتند ضیافتی برای اشخاص برجستۀ شهر برگزار کنند. وقتی آنها دعوت میهمانی حضرت عبدالبهاء را پذیرفتند، واضح شد که دستور نگه داشتن حضرت بهاءالله در محدودۀ شهر دیگر اجرا نخواهد گردید، اگرچه این دستورهیچ گاه به طور رسمی لغو نشد.

عکس ٣٢ از ٣٤: صنوبرهای بهجی در زمین برادران جمال، محل برگزاری مهمانی ای که نشان داد حضرت بهاءالله می توانند از محدودۀ شهر خارج شوند.